امیرالمؤمنین (ع) نیز این واقعه را بزرگ میدانند و شدت آن مصیبت اشک ایشان را بر گونههایشان جاری میکند. در بازگشت از صفین وقتی از محل سرزمین کربلا میگذرند، حضرت توقفی میکنند و گریان میشوند و فرزندشان را در این مصیبت دعوت به صبر میکنند و ...