پایگاه تخصصی منبرها

امر به معروف نهی از منکر

وجود مقدس اباعبدالله دنبال اقامة معروفه و بالاترین معروف اینکه ولی معروف که فرهنگ سازی می کنه برای تاریخ اون سر کار بیاد اما خود امام حسین می داند در اون زمان این نمیشه حضرت دنبال حکومت مستقر و پایدار اهل بیته نه دولت مستأجل...
عامل سوم امر به معروف است. این نیز نص کلام خود امام است . تاریخ‏ می‏نویسد : محمد ابن حنفیه برادر امام در آن موقع دستش فلج شده بود ، معیوب بود ، قدرت بر جهاد نداشت و لهذا شرکت نکرد . امام وصیتنامه‏ای‏ می‏نویسد و آن را به او می ‏سپارد...
عامل سوم، عامل امر به معروف و نهی از منکر است . این عامل را خود امام مکرر و با صراحت کامل و بدون آنکه ذکری از مسئله بیعت و دعوت اهل‏ کوفه به میان آورد ، به عنوان یک اصل مستقل و یک عامل اساسی ذکر نموده‏ و به این مطلب استناد کرده است ...
آیا امر به معروف و نهی از منکر، واجبِ مطلق است یا واجب مشروط؟ این یک بحث اصولی است. فُقها و اصولیّون واجبات را تقسیم ‏بندی می‏کنند به مطلق و مشروط. واجب مطلق مثل روزه گرفتن است که بدون هیچ شرطی برای همه مکلّفین واجب است. واجب مشروط مثل حج است...
امام حسین(علیه‏ السلام) هم بر طبق موازین ظاهری شریعت عمل می‏کرد. لذا ما همانند بعضی که در مواجهه با قیام امام حسین(علیه‏ السلام) نتوانسته‏اند شُبهات را جواب دهند عمل نمی‏کنیم. اینها مجبور شده‏اند دایره مفهوم امر به معروف و نهی از منکر را توسعه دهند و ...
در شرع مقدّس این‏طور است که تمام این مجموعه، چه مال و چه آبرو و چه جان، در مرتبه­ های پایین هستند و آنچه که بالاتر از همه است، دین است. یک انسان متدیّن مالش را، آبرویش را و جانش را فدای دینش می­کند. چون این ضرر و زیان­ها اهمیّتشان نسبی است...
بعضی می‏گویند «کار نیکان را قیاس را از خود مگیر»، حرفی بی­جا و جسارت ‏آمیز است. بعضی حرف‏هایی می­زنند که نمی­دانند پی‏ آمدش چه ‏قدر بد است. اینها می‏خواهند بگویند حرکت امام حسین(علیه‏ السلام) یک حرکت استثنایی و اختصاصی و بر خلاف موازین شرعی ما است...
می­دانیم بالاترین منکری که مورد نظر امام حسین(علیه‏ السلام) بود «غصب خلافت» بود که یزید لعنةالله ‏علیه‏ مرتکب آن شده بود؛ این منکر غیرِ گناهانی از قبیل شرب خمر بود که او مُعلِن به آنها بود. حضرت هم که نهی از منکر می­کردند به همه این معاصی اشاره ...
امر به معروف و نهی از منکر را معنا کردیم؛ گفتیم یعنی وادار کردنِ غیر نسبت به عمل کردن به احکام شرعیه؛ به این معنا که به کاری که واجب است، عمل کند و عملی را که حرام است، ترک کند. بنابر این، مسأله «حُرمت رضای به منکر و وجوب کراهت از آن» اصلاً جزء ...
تا اینجا نکات ظاهری و فقهی بود؛ حالا برویم در یک وادی بالاتر؛ ببینیم در وادی عرفانی حسین(علیه‏ السلام) چه می‏بیند و چه کار دارد می­کند. حضرت از قبل برای اینها آب تهیّه دیده بود. در منزل قبل، سپرده بود که آب زیاد همراه خودتان بردارید و مشک‏ها و ظرف‏ها ...