بسم الله الرحمن الرحیم

 الحمدلله رب العالمین...

اللهم کن لولیک الحجة ابن الحسن...

ثمر محبت به اهل بیت(علیهم السلام)

محبت به اهل بیت علیهم السلام و اولیاء الله یکی از ویژگی های بارز شیعیان است. مهری که خداوند متعال از این بزرگان در دل ما جای داده است بی حکمت نبوده و در آخِر، موجبات سعادت فرد را فراهم خواهد نمود. روایات فراوانی در این باب موجود است که خواندن آن خالی از لطف نیست.

دین جز محبّت نیست

سعید بن یسار گفت: امام صادق علیه السّلام بمن فرمود: مگر دین بجز محبت و دوستى است؟ خداى عزّ و جلّ- مى‏فرماید: بگو اگر شما دوستدار خدائید، پیرو من باشید تا خداوند شما را دوست بدارد  ( آل عمران 31 ) (الخصال/ترجمه فهرى/ ج‏1)

خداوند متعال مى‏ فرماید:

قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبى‏ (شوری 23)

و امیرالمۆمنین سرور ذوى القربى است. (کشف الیقین/ ترجمه آژیر)

و دین جز دوستی خدا و محبت اهل بیت، چیز دیگری نیست و این دوست داشتن امری فراتر از یک احساس است.

رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله فرمودند: خدا را دوست دارید به خاطر نعمت‏هایى که به شما داده و مرا هم دوست بدارید چون خدا مرا دوست دارد و اهل بیت مرا نیز دوست بدارید چون من آنها را دوست دارم.(علل الشرائع/ترجمه ذهنى تهرانى ج‏1)

رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم فرمودند: کسى که مى‏خواهد به ریسمان محکم خدا که حضرتش در قرآن از آن یاد کرده چنگ بزند باید على بن ابى طالب علیه السّلام و حسن و حسین علیهماالسّلام را دوست بدارد چه آنکه خداوند متعال از فوق عرش این دو را دوست دارد.(کامل الزیارات/ترجمه ذهنى تهرانى)

محبت به اهل بیت به چه معناست؟

امام صادق علیه السّلام فرمود:

دوستان ما سه گروهند:

گروهى که ما را در ظاهر دوست دارند ولى در باطن دوستمان ندارند

و گروهى که ما را در باطن دوست دارند ولى در ظاهر اظهار دوستى نمى‏کنند

و گروهى که هم در ظاهر دوست دارند و هم در باطن.

و اینان دوستان درجه یک ما هستند، اینان آب زلال و گوارا نوشیدند و به تأویل قرآن پى بردند و از فصل خطاب و سبب اسباب اطلاع حاصل کردند. و اینان گروه طراز اول هستند، فقر و نیازمندى و بلاهاى گوناگون سریعتر از تاختن اسب بر سر ایشان بتازد، سختى و تنگدستى آنان را فراگیرد و لرزان شوند و دچار فتنه گردند و زخمى و به خون خود غلطان در هر سرزمین دورى پراکنده شوند. به برکت وجود آنان خداوند بیمار را شفا دهد و فقیر را توانگر کند و به برکت آنان شما یارى شوید و باران بر شما ببارد و روزى نصیبتان گردد، آنان از نظر تعداد کم هستند ولى به منزلت و اهمیّت نزد خدا، بزرگ باشند.

رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله فرمودند: خدا را دوست دارید به خاطر نعمت‏هایى که به شما داده و مرا هم دوست بدارید چون خدا مرا دوست دارد و اهل بیت مرا نیز دوست بدارید چون من آنها را دوست دارم

گروه دوم که مرتبه پایین‏اند، ما را در عیان دوست دارند و شیوه پادشاهان را در پیش گرفته‏ اند. زبانشان با ماست و شمشیرشان علیه ماست. گروه سوم که مرتبه میانه به شمار مى‏آیند، ما را در باطن دوست دارند ولى در ظاهر اظهار دوستى نمى‏ نمایند. به جان خودم سوگند! اگر ما را [صادقانه‏] در باطن دوست مى‏داشتند بدون اینکه آن را آشکار اظهار نمایند، در شمار روزه داران روز و نمازگزاران شب بودند و اثر عبادت را در رخسارشان مى‏دیدى و آنان اهل مسالمت و فرمانبردارى‏اند.

آن مرد عرض کرد: [با این توضیحات‏] من در شمار دوستداران شما در عیان و نهان هستم.

امام صادق علیه السّلام فرمود: دوستداران ما که هم در نهان ما را دوست دارند و هم در عیان ویژگی هایى دارند که به وسیله آنها شناسایى مى‏شوند. آن مرد عرض کرد: آن نشانه‏ ها چیست؟

امام علیه السّلام فرمود: چند نشانه است:

نخست آن که یکتاپرستى را به خوبى فهمیده ‏اند و به دانش یکتاپرستى به طور کامل دست یافته ‏اند و پس از آن به ذات و صفات او ایمان دارند، سپس حدود ایمان و حقایق و شروط و تأویل آن را به دست آورده ‏اند.(تحف العقول/ترجمه حسن زاده)

و این است محبت حقیقی و راستین به اهل بیت نبی اکرم (صلی الله علیه و آله) نه صرف احساسی زودگذر و ناپایدار.

از پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) نقل مى‏کند که فرمود: محبت من و خاندانم در هفت جا که هراس آنها بزرگ است، سود مى‏دهد: موقع مردن و در قبر و در هنگام برخاستن از قبر و هنگام گرفتن نامه اعمال و نزد حساب و نزد میزان و نزد صراط

ثمر محبت به اهل بیت (علیهم السلام )

مردى خدمت پیامبر صلى اللَّه علیه و آله آمد و عرض کرد: آیا محبّت على براى من نفعى دارد؟! فرمود: واى بر تو! هر کس او را دوست بدارد مرا دوست داشته، و هر کس مرا دوست بدارد خدا را دوست داشته، و هر کس خدا را دوست بدارد خدا او را عذاب نمى‏کند. (أسرار آل محمد علیهم السلام / ترجمه کتاب سلیم )

اسحاق بن عمّار نقل کرده مى‏گوید: از امام صادق علیه السّلام پرسیدم: معنى آیه شریفه (آیه 245 از سوره بقره)

«کیست آنکه به خدا وام دهد، وام نیکوئى، پس خداوند آن را براى او چندین برابر کند» چیست؟

فرمود: اظهار محبّت و نیکى کردن به امام است. (پاداش نیکیها و کیفر گناهان/ترجمه ثواب الأعمال)

حضرت على بن الحسین(علیه السلام) از پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) نقل مى‏کند که فرمود: محبت من و خاندانم در هفت جا که هراس آنها بزرگ است، سود مى‏دهد: موقع مردن و در قبر و در هنگام برخاستن از قبر و هنگام گرفتن نامه اعمال و نزد حساب و نزد میزان و نزد صراط.  (الخصال/ترجمه جعفرى/ج‏2)

رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله روزى به یکى از اصحابشان فرمودند: اى بنده خدا حب و بغض در راه خدا داشته باش و براى خدا محبّت و دشمنى نما چه آن که به ولایت حقّ تعالى نخواهى رسید مگر به همین و اساسا احدى طعم و مزه ایمان را نمى‏چشد مگر چنین باشد اگر چه نماز و روزه‏اش بسیار باشد و اکثر دوستى‏هاى مردم با هم دنیایى است، به خاطر دنیا و شئون آن با هم مودّت ورزیده و یک دیگر را مبغوض مى‏دارند و به طور قطع چنین حبّ و بغضى آنها را از محبّت و دوستى در راه خدا بى‏نیاز نمى‏کند. مخاطب به حضرت عرض کرد: چگونه بدانم که دوستى و دشمنى من در راه خداى عزّ و جلّ مى‏باشد و اساسا ولىّ خدا کیست تا دوستش داشته و دشمن خدا کیست تا دشمنش بدارم؟ پیامبر صلّى اللَّه علیه و آله اشاره به على علیه السّلام نموده و فرمودند: آیا او را مى‏بینى؟ مخاطب عرض کرد: آرى. حضرت فرمودند: او ولى خدا است پس دوستش بدار و دشمنش دشمن خدا است پس او را دشمن بدار. سپس فرمودند: دوستش را دوست بدار اگر چه قاتل پدر و فرزندت باشد و دشمنش را دشمن بدار اگر چه پدر و فرزندت باشد.(علل الشرائع/ترجمه ذهنى تهرانى/ج‏1)

و این گونه است که می بایست مهر و محبتی را در دل راه داد تا ارزش این ودیعه بزرگ الهی را نزد انسان داشته باشد و چه محبتی بالاتر از محبت خدا و دوستدارانش.

منابع:

1.علل الشرائع / ترجمه ذهنى تهرانى / ج‏1

2.الخصال / ترجمه جعفرى / ج‏2

3.پاداش نیکیها و کیفر گناهان / ترجمه ثواب الأعمال

4. أسرار آل محمد علیهم السلام / ترجمه کتاب سلیم

5. تحف العقول / ترجمه حسن زاده

6.کامل الزیارات / ترجمه ذهنى تهرانى

7. کشف الیقین / ترجمه آژیر

8. الخصال / ترجمه فهرى / ج‏1