قران کریم:

يا أيُّهَا النَّبِي إنّا أرسَلناكَ شاهِداً و مُبَشِّراً و نَذيراً و داعِياً إلَي اللَّهِ بِإذنِهِ و سِراجاً مُنيراً

اي پيامبر! ما تو را گواه و نويد دهنده و هشدار دهنده فرستاديم كه به فرمان خدا به سوي او دعوت كني و چراغي روشني بخش باشي

احزاب ، آيه ۴۶ - ۴۵ .

پيامبر صلي الله عليه وآله :

إنَّما بُعِثتُ لاُِتَمِّمَ مَكارِمَ الأخلاقِ

من مبعوث شدم تا بزرگواري‌هاي اخلاقي را كامل كنم

بحار الأنوار ، ج ۱۶ ، ص ۲۱۰ .

پيامبر صلي الله عليه وآله :

بُعِثتُ بِمَكارِمِ الأخلاقِ و مَحاسِنِها

من براي [احياي] مكارم و نيكي‌هاي اخلاقي مبعوث شدم

بحار الأنوار ، ج ۱۶ ، ص ۲۸۷ .

امام علي‌ عليه السلام :

أرسَلَهُ عَلي حِينِ فَترَةٍ مِنَ الرُّسُلِ و طُولِ هَجعَةٍ مِنَ الاُمَمِ و اعتِزامٍ مِنَ الفِتَنِ وَانتِشارٍ مِنَ الاُمُورِ و تَلَظٍّ مِنَ الحُرُوبِ و الدُّنيا كاسِفَةُ النُّورِ ، ظاهِرَةُ الغُرورِ عَلي حِينِ اصفِرارٍ مِن وَرَقِها و إياسٍ مِن ثَمَرِها

خداوند او را در زماني فرستاد كه روزگاري بود پيامبري برانگيخته نشده بود ، و مردم در خوابي طولاني به سر مي‌بردند ، و فتنه ‌ها بالا گرفته و كارها پريشان شده بود ، و آتش جنگ‌ها شعله مي‌كشيد ، و دنيا بي فروغ و پر از مكر و فريب گشته ، برگ‌هاي درخت زندگي به زردي گراييده و از به بار نشستن آن قطع اميد شده بود

نهج البلاغه ، خطبه ۸۹ .

امام علي ‌عليه السلام :

أرسَلَهُ بِالضِّياءِ و قَدَّمَهُ فِي الاِصطِفاءِ فَرَتَقَ بِهِ المَفاتِقَ و ساوَرَ بِهِ المُغالِبَ و ذَلَّلَ بِهِ الصُّعُوبَةَ و سَهَّلَ بِهِ الحُزُونَةَ حَتّي سَرَّحَ الظَّلالَ عَن يَمينٍ و شِمالٍ

او را با نور فرستاد و در گزينش مقدّم داشت . به واسطه او گسستگي‌ها را به هم آورد و چيره جو را شكست داد و مشكلات را آسان و ناهمواري‌ها را هموار كرد تا جايي كه گمراهي را از راست و چپ دور كرد

ميزان الحكمه ، ح ۱۹۸۴۱ .

امام علي‌ عليه السلام :

. . . إلي أن بَعَثَ اللَّهُ سُبحانَهُ مُحَمَّداً رَسولَ اللَّهِ لإِنجازِ عِدَتِهِ و إتمامِ نُبُوَّتِهِ

. . . تا اين‌كه خداوند سبحان محمّد پيامبر خود را فرستاد تا وعده خويش را به انجام رساند و سلسله نبوتش را كامل كند

نهج البلاغه ، خطبه ۱ .

امام مهدي‌ عليه السلام :

إنَّ اللَّهَ بَعَثَ مُحَمَّداً رَحمَةً لِلعالَمينَ و تَمَّمَ بِهِ نِعمَتَهُ

خداوند محمّد را برانگيخت تا رحمتي براي جهانيان باشد و نعمت خود را تمام كند

بحار الأنوار ، ج ۵۳ ، ص ۱۹۴ .