حضرت زهرا (سلام الله علیها)

خداوند متعال در ولادت حضرت زهرا تمام آسمانها را روشن کرد به طوری که تمام ملائکه تعجب کردند زیرا تا آنروز چنین نورافشانی را در آسمانها ندیده بودند لذا سئوال کردند خدایا این نور چه نوری است خطاب رسید این نور منصوره در آسمانها و فاطمه در زمین است...

پیامبر می فرمایند: «شَجْنَةٌ مِنِّی»[2]؛ «بَهْجَةُ قَلْبِی»[3]؛ «مُضْغَةٌ مِنِّی»[4]و «بَضْعَةٌ مِنِّی»[5]، فاطمه شاخۀ بدن، گوشت تن، پارۀ تن و شادی قلب من است! «أفْضَلُ نِساءِ أهلِ الاَرْضْ»[6]؛ بهترین خانم اهل زمین است...

پیامبر صلى الله علیه وآله فرمودند: جبرئیل به من بشارت ‏داد که این جنین، دختر است و او دخترى ‏پاک و بسیار مبارک است. خداوند نسل مرا از او به وجود مى ‏آورد و از نسل او پیشوایانى‏ براى این امت‏ به وجود آمده و بعد از انقطاع ‏وحى، خلفاى خداوند در زمین خواهند.

عفت در زندگی حضرت زهرا علیها السلام موج می زد. وقتی ازدواج کرد پدر بزرگوارش فرمود: من کار داخل و بیرون را برای شما تقسیم کردم، امیرالمؤمنین کارهای بیرون از خانه را انجام دهد، زهرا جان! شما هم کارهای درون خانه را باید انجام دهی. وجود مقدس زهرای مرضیه ...

کرامت دیگرى که براى آن بانوى بزرگ اسلام ذکر شده، این است که چون آن مولود مقدس پا به دنیا نهاد، نورى از طلعت او ساطع شد که پرتو آن به تمام خانه هاى مکه وارد گردید، و در شرق و غرب زمین محلى نماند که از نور او بى بهره باشد، چنان که در روایتى...

حضرت زهرا علیها السلام هم به لحاظ نسب و خانواده و هم به جهت رفتار و منش شخصی و اوصاف فردی در اوج قله عظمت و بزرگی قرار دارد. او در عظمت و بزرگی نسب خانوادگی شهره جهان است؛ زیرا پدری چون حضرت محمد صلی الله علیه و آله...

بدیهی است علاقه پدر و فرزندی هرگز نمی‌تواند چنین پدیده ای را توجیه کند، زیرا پیغمبر به عنوان «رسول الله» چیزی را اراده نمی‌کند جز آنچه خدا اراده کند، و هماهنگی خشنودی و رضای فاطمه با خشنودی و رضای خدا و پیامبر دلیلی جز محو اراده او در اراده و خواست خدا ..

وجود مقدّس حضرت زهرا(س)، بلد طیّب است؛ کسی که در این بلد طیّب دانه پاشید، پیغمبر اسلام (ص) بود. دیگر، باغبانی نمونة او نیست. یک انسان کامل آمد دانه‌های قرآن را، آیات توحید را ، علم را، معرفت را، اصالت را، شرافت را، اخلاق راعمل صالح را در این زمین پاشید...

یکی از مراجع بزرگ می فرمود: این خطبه را کسی به غیر از فاطمه نمی توانست ایراد کند؛ چون امیرالمؤمنین از نظر آنها مورد اتهام بود و نمی گذاشتند آقا صحبت کند. سلمان، اباذر، مقداد و دیگران نیز اگر می خواستند آن را بیان کنند...

امام فخر رازى مفسّر بزرگ و متعصّب اهل سنّت نیز می نویسد: «مراد از کوثر، فرزندان پیامبر صلی الله علیه وآله است؛ چون این سوره در رد کسى که بر پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله طعن زد و گفت: او فرزند ندارد، نازل شد. پس معناى کوثر آن است که خداوند نسلى به او ...